W trakcie ciąży w kobiecym ciele dochodzi do wielu zmian. Rozwój dziecka w macicy, burza hormonów i związany z nimi wzrost wagi, mogą powodować szereg różnego rodzaju dolegliwości. Bardzo charakterystyczna dla ciąży jest m.in. rwa kulszowa. Jest to dolegliwość, która zazwyczaj mija po urodzeniu dziecka, ale w trakcie ciąży bywa bardzo kłopotliwa
Jakie dolegliwości towarzyszą rwie kulszowej w ciąży?
Rwa kulszowa w ciąży może być rozpoznana przez szereg związanych z nią dolegliwości. Najbardziej znane z nich, to: przeszywający ból pleców, nóg, a także kręgosłupa, mrowienie i pieczenie, a niekiedy także osłabienie czucia w kończynach dolnych oraz tzw. objaw Lasegue’a, który wiąże się z brakiem możliwości uniesienia nogi w górę, w sytuacji gdy kobieta znajduje się w pozycji leżącej.
Dlaczego podczas ciąży pojawia się rwa kulszowa?
Rwa kulszowa podczas ciąży jest związana najczęściej z rozrostem macicy wraz z rozwojem nienarodzonego jeszcze dziecka. Powoduje on nacisk na nerwy kulszowy, czego skutkiem są silne bóle pośladków oraz bioder. Podczas ciąży dochodzi także do przesuwania się ścięgien i więzadeł w obrębie miednicy, czego efektem jest również ich nacisk na nerw kulszowy i nieprzyjemne dolegliwości. Wreszcie rwa kulszowa może być oprócz tego efektem obrzęków pojawiających się na ciele kobiety w trakcie ciąży. Gdy podczas ciąży pojawi się rwa kulszowa, nie należy się obawiać, gdyż stosując odpowiednie formy leczenia możliwe jest pozbycie się związanych z nią dolegliwości i donoszenie ciąży przy zachowaniu dobrego samopoczucia.
Jak leczyć rwę kulszową w ciąży?
W ciąży warto jest unikać silnych leków, dlatego dolegliwości związane z rwą kulszową w ciąży powinny być minimalizowane za pomocą łagodnych środków farmakologicznych, takich jak np. paracetamol. Dużo lepsze efekty daje jednak stosowanie naturalnych metod likwidacji bólu związanego z rwą kulszową, w formie:
- okładów bądź zimnych kompresów stosowanych w miejscach, w których pojawia się ból,
- relaksującego masażu bolących miejsc pod prysznicem,
- zwiększonej ilości odpoczynku w pozycji leżącej i unikania dźwigania dużych ciężarów, a także chodzenia na butach w wysokich obcasach,
- stosowania specjalnego pasa ciążowego, który po umieszczeniu go pod brzuchem, zmniejsza nacisk na nerw kulszowy.
Rwa kulszowa, a poród
Gdy u kobiety zostanie zdiagnozowana rwa kulszowa a ciąża zbliża się ku końcowi, często zadawanym pytaniem jest pytanie o stosowaną metodę porodu. U kobiety, która zmaga się z rwą kulszową w trakcie ciąży, najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o metodę porodu, jest cesarskie cięcie. Poród tą metodą odciąża kręgosłup, dzięki czemu kobieta w trakcie porodu nie zmaga się z bolesnymi dolegliwościami związanymi z rwą kulszową. Równie dobrym rozwiązaniem dla kobiety cierpiącej na to schorzenie może być także poród w pozycji kucznej bądź w zbiorniku wypełnionym wodą. Te dwa sposoby porodu metodą naturalną sprawdzą się jednak tylko w sytuacji, w której rwa kulszowa nie idzie w parze z poważnymi zwyrodnieniami kręgosłupa.
Jak spróbowałam podnieść nogę podczas ataku, to od razu wiedziałam, że to rwa kulszowa. Najgorsze jest to, że cały czas mam wrażenie, że jak mnie boli, to mój maluszek też jest bardziej nerwowy, zaczyna się kręcić, jest niespokojny, kopie… Nic nie mogę zrobić, bo przecież nie wezmę leków przeciwbólowych, mam nadzieję, że po porodzie rwa kulszowa skończy się definitywnie i już nigdy nie wróci, bo najgorszemu wrogowi tego nie życzę.
W ciąży warto chodzić na basen. Teraz już w większości nie ma chlorowanej wody, więc nie ma się czego obawiać, a doskonale wpływa to na formę fizyczną. A ma ona niebagatelny wpływ na rwę kulszową, bo jednak ciężki brzuch mocno obciąża kręgosłup i wpływa na to, że dyski się przesuwają i kręgi obciążają nerwy.
Dopadła mnie w drugiej ciazy. Mialam dwa ataki: w 8 miesiacu oraz dobe po porodzie. Ból utrzymywal sie do 10 dni i był straszny nie moglam stanac na noge, ciagnelam ja za soba.. teraz minely 3 miesiace od porodu a ja nadal odczuwam ze lewa noga po ataku jest slabsza, sztywniejsza, pomimo ze nie boli to jest inna niz wczesniej. Jestem zmartwiona, mam nadzieje ze odzyskam dawną sprawnosc nogi a to cholerstwo okropne juz nigdy nie wroci!!!